دایی با اشاره به همگروهی ایران با اسپانیا، پرتغال و مراکش گفت: کار خیلی سخت است اما در وفتبال هیچ چیز غیر ممکن نیست.

وی تاکید کرد: ما هنوز به تیم ملی امیدواریم ولی در واقعیت شانس ایران کم است. انسجام، بخصوص در دفاع خیلی مهم خواهد بود اما مهمترین چیز این است که ۸۰ میلیون نفر پشت تیم هستند.

سرمربی پیشین تیم ملی ایران ادامه داد: دانستن اینکه ۸۰ میلیون نفر پشت شما هستند، به شما انگیزه قابل توجهی می دهد. شما در این وضعیت می توانید کارهایی را انجام بدهید که شاید نتوانید در شرایط دیگر آنرا انجام بدهید. این می تواند به شما کمک کند تا بر مشکلات و چالش های بزرگ غلبه کنید. این برای هر بازیکنی یک محرک است.

دایی همچنین درباره اینکه در زمان بازی کردنش کدام دیدارها را دوست داشته است، گفت: مسابقات زیادی بودند که بخاطر تماشاگران احساسات تماشایی داشتم. دیدار تیم ملی ایران مقابل استرالیا (انتخابی جام جهانی فرانسه) بدون شک یکی از آن مسابقات است. همچنین دیدار با کره جنوبی در جام ملتهای ۱۹۹۶ و همچنین بازی با کره جنوبی در جام ملتهای ۲۰۰۴ پکن.

وی تاکید کرد: زمانی که من فوتبال بازی می کردم، برای هر حریفی بازی در ورزشگاه آزادی به خاطر اتمسفرش سخت بود. تیم های میهمان، همیشه زیر فشار بودند؛ چه باشگاه ها و چه تیم های ملی.

دایی که زمانی به همراه بازیکنانی مثل کریم باقری، خداداد عزیزی، مهدی مهدوی کیا در زمره لژیونرهای فوتبال ایران بود، در این خصوص گفت: مقایسه فوتبال در آن زمان با الان کار راحتی نیست. همه چیز متفاوت است اما نمی توانم منکر شود آن موقع بازیکنان بزرگی داشتیم و الان هم در تیم ملی تعدادی بازیکن خوب داریم.

وی یادآور شد: تنها چیزی که واقعا نمی توانم مقایسه کنم اشتیاق آن موقع و الان است؛ احساسی که ما آن زمان داشتیم. برای من خیلی متفاوت است. این موضوع تغییر کرده است. زندگی و ایده های مردم هم تغییر کرده است. فکر می کنم آن موقع چیزها آن موقع ناب‌تر بود؛ طوری که شما زندگی می کردید. وقتی به آن روزها نگاه می کنم، چیزها را نابتر و خالصتر می بینم. نه تنها در فوتبال بلکه در کل زندگی. فوتبال فقط بخشی از این است. زندگی تغییر کرده است.